Indiana pes etmedi
"O yüzüğü istiyorum" diyen iki takımın rekabetinde kazanan 7. maçta belli olacak.
Tyrese Haliburton'ın sakat sakat oynadığı maçta Indiana Pacers'ın ne yapacağını merak ediyordum. Tyrese dahil bayağı iyi iş çıkardılar. Hücum yönlendirme işini takım içinde bölüştürerek Haliburton'un yükünü hafiflettiler. Savunmada ise topu eline alan her Oklahomalı ikili sıkıştırmayla zor anlar yaşadı. Top çalarak kolay sayılar bulan Indiana dış atışlarda da gününde olunca seri son kez eşitlendi.
Şartlar ne kadar olumsuz olursa olsun, iki takım da pes etmiyor. Indianapolis'teki maçta bunu bir kez daha gördük. Üst üste iki maç kaybetmenin travmasının üstüne Haliburton'ın yarı kapasiteyle oynaması Indiana'yı geri adım attırmadı. Bir kez daha ne yapacakları kestirelemez bir takım olduklarını gösterdiler. Oklahoma City Thunde ise karakter dışı maç çıkardı. Yeterince agresif değildiler. Aslında maça 8-2 önde başladılar. Ancak Indiana Gainbridge Fieldhouse'da oynamanın avantajıyla çabuk toparlandı. Rakibi 21 top kaybına zorladı. Thunder'ın bu kadar fazla top kaybettiği maçı hatırlamıyorum. Jalen Williams ve Shai Gilgeous Alexander dışında skora katkı yapan olmadı. İki kişinin sırtında Indiana'yı yenemezsiniz. Öyle de oldu.
TJ McConnell ve Obi Toppin bençten gelerek çok önemli katkı yaptı. 12 sayı, 9 ribaund, 6 asist, 4 top çalmayla oynayan Mc Connell sadece skor üretmedi. Pas dağılımını da organize etti. Her top için savaştı. Maç sonunda Haliburton'ın onun için söylediği "büyük beyaz umut" sözünü sonuna kadar hak etti. Obi Toppin dış atışlarda günündeydi. Aslında Pacers takımca çok iyi oynadı. Kanatlar çalıştı. Andrew Nembhard ve Aaron Nesmith fabrika ayarına döndü. Pascal Siakam gerektiğinde sahne aldı. Pota altında garanti seçim oldu. Haliburton sanki sakat değilmiş gibi verimli oynadı. Myles Turner dışında herkes etkiliydi. Turner hücumda yoktu ama savunmada o da varını yoğunu ortaya koydu. Pacers kusursuz maç çıkardı. Top çalarak tempoyu kontrol etti. Hızlı hücumlarla kolay sayılar buldu. Önceki maçlara oranla daha fazla asist üzerinden üretti. Böylece rol oyuncularından katkı aldı. Üçlük atışlarda 15-8'lik üstünlük kurdu. 4.çeyreğin başında Mark Daigneault süre vermediği yedekleri oyuna sokarak bir anlamda teslim bayrağını çekti. Zaten fark o anlarda 30'u bulmuştu.
4. maçta Indiana Pacers fırsat tepmişti. Dün geceki 6. maçta da Oklahoma aynısını yaptı. Ritim bulmuşken işi bitirmeleri gerekirdi. Oklahoma City Thunder sahasında çok daha iyi oynuyor. Buna güveniyor olabilirler. Ne kadar avantajlı olsanız da hata yapanın yüzüğü kaybedeceği bir maç oynanacak. Ayrıca Indiana Pacers, Oklahoma'da bir maç kazanmıştı. Aynı şeyin bir kez daha olmayacağının garantisi yok.
Sonuçta 2016'dan bu yana ilk kez şampiyon 7. maçta belli olacak. Pes etmeyen iki takımı bir kez daha izlemek bana keyif verir. Ancak onlar için pek kolay olacağını sanmıyorum. Gençler ve üstlerinde büyük baskı olacak. Koçlara büyük iş düşecek.