Kürşat Bumin/Yeni Şafak
Güvenlik analistlerinin ipiyle kuyuya
inilmez
Taraf yazarı Emre Uslu'nun öngörüleri ekranda karşımıza gelen
hemen her tartışmanın merkezine yerleşmiş durumda. Taraf yazarı
birkaç yıldır yıldızı parlayan bir mesleğin mensuplarının, yani
"güvenlik analistleri"nin başında geliyor şu sıralar. Geçen gün
birisi kendisinden günümüz Türkiyesi'nin "Nostradamus"u olarak söz
edince gülümsedim doğrusu...
Bugünlerde 12 PKK savaşçısının öldürüldüğü olaya ilişkin
kehanetleriyle gündemde. "Kastamonu"daki saldırıyı önceden haber
vermesi ve bu olayın bir benzeri ile yakında Bolu ve Karabük'te de
karşılaşılacağına ilişkin kehaneti de hâlâ çok konuşulanlar
arasında. Kanat Atkaya, geçen günkü yazısına şu hiç de fena olmayan
tarifiyle başlamış: "Tutuklanacakları önceden bilen, sezgisi ve
bavulu kuvvetli yazar gördük ama eylemleri bu derece doğru tahmin
edene hiç rastlamamıştım."
Taraf yazarının son önemli gelişmeye (12 PKK'lı) ilişkin
değerlendirmesi -şöyle böyle değil- bayağı ilgi çekti. Bu
değerlendirmeyi şöyle özetlemek mümkün: TSK'nın içinde yer alan
bazı "unsurlar", taraflarca 12 Haziran seçimine kadar geçerli
olmasına karar verilen "ateşkes"i sabote etmek ve böylece AK
Parti'yi seçimde zayıf düşürmek için çaba sarf ediyorlar. Bu
değerlendirme -bugüne kadarki tecrübemizle test ettiğimiz zaman-
hepten yabana atılacak türden değil tabii ki. Ama bizimki bir
tahminden ibaretken Taraf yazarı her şey gibi bunu da "biliyor".
Ancak işin burasında şu hususu da hatırlamadan olmaz: Başbakan
Erdoğan, tam da bu değerlendirmenin çokça dillendirildiği günlerde
12 PKK'lının öldürüldüğü çatışmaya ilişkin ileri sürülen tezi "yok
hükmünde" kılacak -herkesin bildiği- bir açıklama yaptı. Bu
açıklama -takdir edersiniz ki- kendisine çok taraftar bulan "tez"i
son derece sarsıcı nitelikteydi. Bu durumda birçoğunuz gibi ben de
beklemeye başladım: Söz konusu "tez"i ileri sürenler ve savunanlar
şimdi nasıl bir tutum takınacaklardı acaba? Sizi bilmem ama ben
sorumun cevabını hâlâ alabilmiş değilim. Aslına bakacak olursanız
bu "suskunluğu" normal karşılamak gerekiyor. Çünkü "güvenlik
analistleri"nin ipiyle kuyuya inilmez!
Kanat Atkaya'nın yazısına bir gönderi de daha bulunmak
istiyorum: Hürriyet yazarı, Taraf yazarının niteliklerini
sıraladıktan sonra şu isteğini dile getiriyor: "İstihbarat yatıyor,
İçişleri Bakanlığı yanına kıvrılmış, Emre Uslu biliyor her şeyi.
Yok böyle yetenek, memleket daha fazla faydalansın. Haydi Emre
Uslu, göreve." Küçümsenmemesi gereken bir istek bu; madem ki her
kötülüğü biliyor, önüne geçmek için uygun bir yere yerleştirilsin,
heba olmasın!
Taraf yazarının yazılarına bir dönem ben de göz atıyordum.
Özellikle de köşesini bir meslektaşı ile paylaştığı dönemde. Hatta
hakkında bir şeyler de karalamıştım. Açtım baktım dün, KCK'ya
ilişkin değerlendirmesine takılmışım. Dikkat ettim, bu yazıda da
(bugün olduğu gibi) bazı gelişmelerin "zamanlaması"na dikkat
çekiyor. (Yani bir bakıma bir "zamanlama analisti" kendisi.) KCK
operasyonlarına ilişkin söze şöyle başlamış: "Bu canlı bir süreç ve
zaman zaman yapılanmaya yönelik operasyonlar yapılacak ve yapılmalı
da. Ancak son operasyonun zamanlaması dikkat çekiyor."(!) Demek ki
o günlerde "kehanet" ile yetinmiyor, "olması gerekenler" alanına da
giriyormuş! Taraf yazarının (beştir böyle yazıyorum çünkü kendisi
bir "Taraf yazarı"!) aktardığım bu "analizi" o gün bana şu
satırları yazdırmış: "... memleketin (ya da iddialara göre)
hükümetin yakasını 'güvenlik analistleri'ne kaptırdığında ortaya
çıkacak manzaranın düzeyini siz hesap edin."
Taraf yazarının KCK operasyonlarına ilişkin şu sözlerini de
aktarıp yazıya öyle nokta koyalım: "KCK operasyonlarını başlatan
motivasyon ne olursa olsun sonuç Açılıma vurulmuş darbedir. Evet bu
yapılanmaya yönelik operasyonlar yapılmalı ancak şimdi mi
yapılmalıydı sorusu kafaları kurcalıyor. (...) Bu noktada siyasi
iradenin de –belki de yönlendirilerek- sürece polis gözüyle
bakması, Açılım sürecini tıkamıştır. Ülkeye ve hükümete geçmiş
olsun."(!)
Söylediğim gibi, "güvenlik analistleri"nin peşine takılarak siyasal ve sosyale ilişkin hiçbir şey anlaşılamaz.
