Yüzük yolundaki çakıl taşları

Sezonun yarısı ve takas dönemi geride kaldı. Sakatlık dışında güç dengelerini değiştirecek etken kalmadı. Batı'da Denver Nuggets ve Los Angeles Clippers, Doğu'da ise Boston Celtics şampiyonluk için favori. Batı'da zirvede yer alan Oklahoma City Thunder ve Minnesota Timberwolves'ın play-off'ta aynı performansı sergileyeceğini düşünmüyorum. Oklahoma'nın tecrübe ve ribaunt sorunu play-off için ciddi eksiklik. Keza en etkili hücum silahı tercih hatalarıyla ünlü Anthony Edwards olan kurtlar için şampiyon olur demek iyimserlik olur. Üç yıldızı henüz tam olarak ritim ve uyum sağlamamış Phoenix Suns için görüşüm farklı. Bu halde bile ciddi ofansif tehdit oluşturuyorlar. Kanatlara savunmacı oyuncular da aldılar. Şampiyonluk şansları var. Joel Embiid’in sakatlığı Doğu'da bir yüzük adayını liste dışı bıraktı. Embiid play-off'ta dönebilir deniyor ama o diz bu kadar kısa sürede eski gücüne kavuşmaz. Embiid’in %50 üstünde verimli olmadığı bir Sixers'ın şampiyonluk şansı yok. Her ne kadar takas döneminde gard savunmasındaki açığı kapatacak hamle yapamasa da Milwaukee Bucks favorilerim arasında. Damian Lillard ve Antetokounmpo'nun sahip olduğu deneyim ve dominasyon böyle düşünmem için yeterli.

Bununla beraber hepsinin çözmesi gereken çeşitli sorunları var. Hiç biri kusursuz değil.

Yüzük yolundaki çakıl taşları

Boston/Saha içi lideri

Bugün play-off başlasa şampiyonluk adayım Boston Celtics. Oyunun iki yönünde etkililer. Hücum ve savunmada verilerinde 3. sıradalar. Altı kişilik ana rotasyon ligin en iyisi. 4 ve 5 numarayı yedekleyecek oyuncu eksiği takas dönemindeki Xavier Tillman hamlesiyle giderildi.
Temel sorunları ise maç sonlarını kötü oynamak. Kriz anlarında sorumluluk alacak isim yok. Koç Joe Mazzulla geçen sene bu soruna çözüm bulamadı. Hatta Miami serisinde çaresiz bir Mazzulla izledik. Ayrıca sorunun geçmişi var. Celtics yıllardır şampiyonluk adayı. Ancak bir şekilde play-off'ta normal sezon seviyesini yakalayamıyor ve eleniyor. Kadrolar, koçlar değişiyor ama kritik anlar kabusu sürüyor. Bu sene de durum farklı değil. Boston maç sonlarını genelde kötü oynadı. Rakip takımlar bu eksiği yeterince cezalandıramadığı için fazla maç kaybetmediler. Ancak play-off kurtlar sofrası. Miami, Milwaukee, Knicks, Cleveland gibi takımlar, maç sonunu kötü oynadığınızda faturayı kesiverir.

Yüzük yolundaki çakıl taşları - Resim : 2

Milwaukee Bucks/Savunma

Bucks için değişimin yoğun olduğu bir sene oluyor. Sezon başında Mike Budenholzer gitti. Yerine gelen Adrian Griffin saha sonuçları iyi olmasına rağmen yıldızlarla yaşadığı iletişim sorunu nedeniyle koltuğunu Doc Rivers'a kaptırdı. Kadrodaki Jrue Holiday/Damian Lillard değişimi ise ofansif açıdan zenginlik getirirken savunmada düşüş anlamı taşıyordu. Bununla beraber el yakan topların usta ismi, "Dame time" Lillard ortalama savunmayla bile şampiyonluk getirebilir. Milwaukee'nin Holiday'e draft hakları ekleyerek kendisini tercih etmesi bu özelliği nedeniyle. Bucks yönetimi savunmada bir miktar düşüşü göze almıştı. Ancak bayağı çöküş oldu. Milwaukee gardları savunmada geçirgen. Lillard'ın yanında Beasley oynadığında rakip kısalar kolayca Bucks boyalı alanına giriyor. Bütün savunma yükü Brook Lopez'in üstünde. Takas dönemindeki tek takviye Patrick Beverley sorunu gideremez. Eldeki gardlardan daha iyi savunmacı. Güvenilir olmasa da dış şut sokuyor. Ancak mentali bozuk. Rekabete giriyor, kişiselleştiriyor, oyundan kopuyor. Saçma sapan işler yapıyor. Ona güvenmek, su üstüne resim çizmek gibi. Beverley için 15 dakika civarı kısıtlı rolden ötesi, Bucks için risk olur.

Doc Rivers iyileşen Jae Crowder'e süre vermeye başladı. Savunmaya artısı olur ama yaşı ve sakatlık geçmişi, atlet gardlar karşısında etkili olamaz gibime geliyor. 3 ve 4 numaraları iyi savunur ama gardlar konusunda iyimser değilim. Damian Lillard ve Giannis Antetokounmpo iç dış dengesi açısından cazip. İdeali bulmasalar da uyum yakaladılar. Geçmiş yıllardaki performansları ve tecrübeleri play-off'ta daha iyisini beklememize yeterli. Özellikle Lillard play-off'ta coşuyor. Ancak bu savunmayla Milwaukee'nin şampiyon olması çok zor.

Yüzük yolundaki çakıl taşları - Resim : 3

Denver Nuggets/Yedek uzun

Denver Nuggets'ı oyun tarzı olarak değil ama kadro yapısı olarak Boston Celtics'e benzetiyorum. Hatta maç sonunu kötü oynama dışında sorunları da benzer.
Son şampiyon ilk beş olarak(Murray, KCP, Porter Jr, Gordon, Jokic) gayet uyumlu. Nikola Jokic hücumun merkezinde, Jamal Murray gereken anlarda skora liderlik ediyor. Savunma bakanı Kentavious Caldwell Pope, ceza şutu için köşede daima hazır. Üçüncü skor opsiyonu Michael Porter Jr, topsuz oyunla iç dış skor üreten Aaron Gordon'la Denver uygun kimyayı yakalamış durumda. Roller iyi dağılmış, herkes rolünden memnun. Başrol, yardımcı başrol, karakter oyuncuları...Her şey yerli yerinde. Yönetmen Michael Malone sete hakim. Kenardan gelen Reggie Jackson bireysel skor üretimiyle, Christian Braun savunmasıyla ve Paul Watson şut performansıyla başarılı. Jackson’ın istikrarsız, Watson’un deneyimsiz, Braun’un şutunun güvenilmez oluşu play-off’ta bir miktar sorun yaratabilir. Buna rağmen az ya da çok artı değer katacaklarını düşünüyorum. 4 ve 5 numara yedeği için durum ümitsiz. Zeke Nnaji ve De Andre Jordan play-off seviyesi için yetersiz. Jordan eskisi gibi savunma yapmayalı yıllar oldu. Kankalık kontenjanından iş buluyor. Ancak play-off dostluk yapılacak yer değil. Nnaji zaten tecrübesiz. Atletizmi dışında katkısı yok. Bu aralar süre bile bulamıyor. Nikola Jokic 40 dakika oynar. Aaron Gordon da 35 dakika oynasın. Jokic'in dinlendiği 10, Gordon'un kenarda olacağı 15-20 dakika arası Nuggets’ın başı ağrır. Geçen seneki Jeff Green türü bir yedek lazım. Boston'un aksine Nuggets'ın bu takviyeyi yapmamış olması büyük eksiklik. Oysa 2. tur hakkına Tillman türü bir ekleme mümkündü.

Yüzük yolundaki çakıl taşları - Resim : 4

L2os Angeles Clippers/Baskı

Los Angeles Clippers sorunsuz görünüyor. Westbrook bençe gidip, süresi 15'le sınırlanınca rolünü buldu. Harden'ın dış şut katkısı ve organizatörlük başarısı, Terance Mann'in ilk beşe geçmesiyle her pozisyonda fiziksel üstünlük kuran, çift yönlü etkili, maç içinde farklı sistemleri oynayabilen bir Clippers izledik. Bunun sonucu, seri galibiyetler ve 10. sıradan Batı zirvesine yükselmek oldu. Ancak bu durum yanıltıcı. Herseyi bu kadar güzel gösteren Kawhi Leonard ve Paul George'ın üstün formu. Yoksa Harden eski ofansif dominasyonunda değil. Rakip savunma konsantrasyonu Kawhi ve George üstünde olduğu için rahat. Bırakın 40-50 attığı günleri, 30 atacak seviyede bile değil. Pivot için üç alternatif var. Ancak hiçbiri çemberi savunamıyor. Rakipler, Clippers boyalı alanına girmek için fizikli kanatları(Kawhi, George, Mann) ve onların uzun kollarını geçemediği için pivot zaafından yararlanamıyor.
"Kawhi Leonard ve Paul George deneyimli oyuncular. Neden play-off'ta aynı performansı göstermesinler" diye düşünmek mümkün. Aynı şeyleri play-off'ta yaparlar. Bununla birlikte her şeyin kariyer boyu baskı altında sinen iki oyuncuya bağlı olması büyük risk. Ne Kawhi ve George kriz anlarında liderlik yapamıyor. Aksine ortadan kayboluyor. Az da olsa Harden bu görevi üstlenebilir. Ancak o da eski dominasyonunun çok uzağında. Kırılma anları Clippers için hala sorun. Bir de sakatlık riski. Kawhi, Paul George ve James Harden her an sakatlanma riski olan isimler.