Burdur Yeşilova ilçe sınırlarında Harmanlı, Yarışlı, Sazak, Kocapınar ve Düğer köyleri arasında, genişliği 16 kilometrekare, derinliği 4 metre olan karstik özelliğe sahip Yarışlı Gölü'nden geriye küçük su birikintisi kaldı. Gölün içerisindeki adaya, bölgedekiler araçları veya motosikletleriyle kuruyan göl yüzeyinden gidip, gelebiliyor. Kuruyan göl yüzeyinde bu araçlara ait lastik izleri de rahatlıkla görülebiliyor.
Etrafı onlarca mermer ve taş ocağıyla çevrili olan ve bu ocakların kesim işlemlerinde kullandığı su yoğunluğu ile bölgede mısır gibi aşırı su isteyen bitkilerin üretimi gibi sebeplerle gölü besleyen Kümbet, Yarışlı, Kirse pınarları, Kadınca suları kurudu. Gölü besleyen, yağışlar ve su miktarı ciddi düzeyde azalan sadece Başkuyu Çayı kaldı. Başkuyu Çayı'nın Kocapınar köyünün olduğu yerden döküldüğü alanda ise 16 kilometrekarelik gölden geriye çok küçük sulu bölge kaldı.
Dışarıya akışı olmayan kapalı havza niteliğindeki gölde özellikle ilkbahar ve yaz ayları boyunca binlerce flamingo konaklıyordu. Angut, uzunbacak, kılıçgaga, düdükçün ve kumkuşu gibi toplam 141 türden binlerce kuşun görülebildiği göle bu dönemlerde Türkiye'nin birçok noktasından kuş gözlemcileri ve doğaseverler gelip flamingo ve diğer kuş türlerini seyredip görüntülüyordu. Ancak bu yıl gölün küçük su birikintisine dönüşmesiyle flamingolar ve diğer tüm kuş türleri gölü terk etti.
Dünyada tehdit altındaki dikkuyruk kuşlarının da kışladığı ve Önemli Doğa Alanı (ÖDA) olarak da ilan edilen gölden geriye ise onlarca mermer ve taş ocağıyla tahrip edilmiş tepelerin manzarası ve kurumuş göl yüzeyiyle çatlamış topraklar kaldı. Göl kenarındaki Sazak köyünde hayvancılıkla uğraşan İbrahim Sağlam, kuraklık nedeniyle gölün kuruduğunu, insanların araçları veya motosikletiyle gezdiğini, gölün doğu tarafındaki adaya gidip geldiklerini anlattı.
