Donald'ın ebeveynleri, karşılaştırmalı psikologlar Winthrop ve Luella Kellogg, 1931'de eve Donald'ın 'kız kardeşi' olarak hareket edecek bir şempanze yavrusu getirdiler. Proje başladığında Gua yedi aylık, Donald ise 10 aylıktı.
Gua adı verilen şempanze, beş yıl sürmesi planlanan bir deneyin parçasıydı. Kellog'lar bir şempanzenin bir insanla yaşadığında insana dönüşebileceğini düşünüyordu. Fakat tam tersi oldu.
Her ikisine de benzer şekilde davranıldı; kendileriyle çocuk gibi konuşuldu, benzer yataklarda yatıldı, benzer oyuncaklarla oynandı ve hatta aynı şekilde beslendiler, giydirildiler ve disipline edildiler. Ancak maruz kaldıkları bazı testler derinden rahatsız ediciydi.
Kellogg çifti, sözde kafataslarının sesindeki farkı duymak için kafalarına kaşıkla vurarak onlarla dalga geçti. Bu testler haftanın yedi günü, günde 12 saat aralıksız olarak gerçekleştirildi.
Baba Kellog daha sonra 1933'te tüm bunlar hakkında 'Maymun ve Çocuk: Erken davranışlar üzerindeki çevresel etki üzerine bir çalışma' başlıklı bir kitap yazdı.
İlk başta Gua testlerde daha iyi performans gösteriyordu ancak Donald bir yaşına geldiğinde işler değişti. Gua, fiziksel olarak daha güçlü olmasına rağmen, kelimeleri öğrenmeye başlayan Donald'ın artan zekasına ayak uyduramadı.
Donald da rahatsız edici davranışlar sergilemeye başladı. İnsanları ısırmaya, şempanze gibi sürünmeye ve yiyecek için homurdanmaya başladı.
Bu nedenle Kellog çifti deneyi erken bitirdi. Şempanze Gua geri gönderildi.
Donald içinse hayat hiç kolay olmadı ve 43 yaşına geldiğinde intihar etti.