Hollanda'daki Radboud Üniversitesi'nden bir araştırma ekibi, evrendeki tüm yıldızların bir "beşgen trilyon yılda" kararacağını belirledi. Bu, 78 sıfırın takip ettiği bir sayı anlamına geliyor.
Ancak bu, daha önce yapılan 10 üzeri bin 100 yıllık tahminden veya 1'den sonra bin 100 sıfır gelmesinden çok daha kısa bir zaman dilimi.
Evrenin ölümüne yol açtığına inandıkları süreç, kara deliklerin yavaş yavaş buharlaşırken radyasyon yaymasıyla ilgili olan Hawking radyasyonuyla bağlantılı.
BUHARLAŞAN KARA DELİKLER
Bunun yalnızca kara deliklere özgü bir olgu olduğu düşünülüyordu ancak araştırmacılar, nötron yıldızları ve beyaz cüceler gibi şeylerin de kara deliklere benzer şekilde buharlaşabildiğini ortaya çıkardı.
Hem nötron yıldızları hem de beyaz cüceler bir yıldızın yaşam döngüsünün son aşamasıdır. Büyük yıldızlar süpernovalara dönüşür ve sonra nötron yıldızlarına çöker, güneşimiz gibi daha küçük yıldızlar ise beyaz cücelere dönüşür.
ÖLEN SON YILDIZLAR ONLAR OLACAK
Bu "ölü yıldızlar" son derece uzun süre varlığını sürdürebilir. Ancak araştırmacılara göre, dengesiz hale geldiklerinde yavaş yavaş dağılırlar ve patlarlar.
Bir nötron yıldızının veya bir beyaz cücenin ölmesinin ne kadar sürdüğünü bilmek, bilim insanlarının evrenin maksimum ömrünü anlamalarına yardımcı oluyor. Çünkü bu yıldızlar, ölen son yıldızlar olacak.
EVRENİN MAKSİMUM ÖMRÜ ABARTILDI
Radboud Üniversitesi'nde profesör ve baş araştırmacı olan Heino Falcke'ye göre, önceki araştırmalar evrenin maksimum ömrünü abartmıştı.
Falcke ve meslektaşları, Hawking radyasyonunu da hesaba katarak sonun gelmesinin bir beşgentilyon yıl süreceğini hesapladı.
HAWKING RADYASYONU NEDİR?
Ünlü fizikçi Stephen Hawking, 1975 yılında parçacıkların ve radyasyonun bir kara delikten kaçabileceğini öne sürdü. Bu, hiçbir şeyin bu son derece büyük kütleli cisimlerin çekim gücünden kaçamayacağı yönündeki inancı çürüttü.
Ancak Hawking'e göre, bir kara deliğin kenarında iki geçici parçacık oluşabilir. Birleşmeden önce, bir parçacık kara deliğe geri çekilir ve diğeri kaçar.
Kaçan bu parçacıklar Hawking radyasyonudur.
Zamanla bu parçacıkların daha fazlası kaçtığında, kara delik kademeli olarak bozulur. Bu ayrıca, kara deliklerin yalnızca büyüyebileceğini belirten Albert Einstein'ın görelilik teorisiyle de çelişir.
