ÜMİT KIVANÇ: BİZİM TELEVİZYONLAR YOKSUL KIZLARLA İLGİLENMEZ

Belgesel fikri nasıl doğdu?

Enver Özkahraman, karikatürist Ender Özkahraman'ın babası. Enver abinin geleneksel teknolojiyi canlandırma gayretlerini ve bu kızların da yaşadığı zorlukları zaten biliyoruz. Hareket noktamız, oradaki insanlara yardımı olacak bir iş çıkarmaktı.

Neden TV'lere başvurmadınız? Daha büyük izleyici kitlesi için...

Bizim televizyonların Türkiye'deki yoksul kızların haliyle ilgileneceğini sanmıyorum. Keşke televizyonlar alıp gösterse, üzerine para verse, ben de parayı kızlara göndersem. Ama bunun için sponsor bulmam gerekecek! Zaten kimseden tek kuruş almadan bu filmi yapmışım. Kızlara faydası olacaksa filmi veririm, yoksa vermem.




Kızlar size nasıl tepki verdi?

İlk başta çok çekingendiler. Burcu hemen onlarla samimi oldu. Üçüncü günden sonra artık biz de "Utanma gel şuraya," durumuna geldik kızlarla. Çok sevdiler bizi. Giderken ağladılar.

'Zerda' dizisinde de aynen böyle bir kilim atölyesi var...

Dizi, perşembe günü bizim top oynama saatimize denk geldiği için izleyemiyorum. Ama onu yazanlar arkadaşlarım. Bu konuyu bilen insanlar.

Gazetecilik, fotoğrafçılık, müzisyenlik, yazarlık... El atmadığınız iş kalmamış gibi.

Aslında öyle değil. Film yapmak, hayatta yaptığım bir sürü işi içinde barındırıyor. Benim 'Sinema da yapayım, müzik de' gibi bir amacım asla olmadı. Bir dönem tasarımcılık yaptım. Kitap kapağı tasarlayarak hayatımı kazandım. Sayfa sekreterliği yaparken de kitap kapağı yapar hale geldim. Sonuçta sadece kitap yazarak hayatını kazanmak mümkün değil ki.

Müziği salt kilim dokuma sesinden yapma fikri nereden çıktı?

Montaj öncesinde çekimleri tararken kızların dokuma sesleri dikkatimi çekti. Bilgisayarda kullandığım bazı müzik yapma programları var zaten. Denemeye başladım, hoşuma gitti.

Müzisyenlik döneminizin faydasını görmüşsünüz belli ki.

Evet. Şimdi bunun çok hayrını görüyorum. Böylece telif hakkıyla uğraşmak ya da onun bunun müziğini araklamak zorunda kalmıyorum.


Atölyede eğitim veren herkes Enver Özkahraman kadar şefkatli mi?

Zannetmiyorum.

Bu kızlar çok şanslı o zaman.

İnsanlar köyde yaşarken, iyi kötü bir hayat dengeleri varmış. Üç-beş hayvan, biraz toprak; orada aç kalmıyor yani insan. Köyden şehrin kenarına gelen, yapacak hiçbir işi olmayan 15 kişilik bir aileysen perişan oluyorsun. Erkekler için hiçbir iş yok. İşsizlik sorununun yanında, bu insanlar şehirdeki işlerin gerektirdiği vasıflara da sahip değiller. Bu kızların büyükleri de tam evlenme çağında olduğu için onları çalıştırmıyorlar.
Onun için her şey bu kızların sırtına kalmış. 13 yaşındaki kız, yedi yıldır kilim dokuyor.

Bütün aileyi onlar mı geçindiriyor?

Pek çoğu. Orada en hızlı çalışan kız ayda 120 milyon lira civarında kazanıyor.