Sina Koloğlu'nun bugünkü yazısı şöyle:
Aynen böyle oldu. Yakından tanıdığım bir aile 23
Nisan şenliklerine gelen ülkelerden birinin ekibinde yer alan minik
öğrenciyi evlerinde konuk etti. Keyifli bir tatil düşü vardı. Ama
olmadı. Çünkü küçük çocuk kaldığı süre içinde provalara gitmekten
İzmir’i ancak gösteri günü görebildi! Peki neden böyle oldu?
Gelmeden önce TRT, katılacak ülkelere hazırlayacakları gösterilerin
3 dakikayla sınırlı olduğunu söylemişti. Küçükler de hazırlıklarını
buna göre yaptılar. Fakat bu gösteriye üç gün kala ‘gösteriler 3
dakika değil 1 dakika olacak’ dediler. Bu ne demekti? Tüm yapılan
hazırlıkların çöpe atılıp yeniden koreografilerin yapılmasıydı. Hem
gösteri hem de tatil yapmaya gelen küçükler, gece gündüz ‘bir
dakikalık yeni gösterileri’ için çalışmaya başladılar. Zamana karşı
yarıştılar ve sonunda bitap düştüler.
Bir de işin gösteri tarafı vardı sahnede. Gong çalıyor, ülkelerini
temsilen çıkan küçükler gösterileri hızla bitirip iniyor, ardından
bir başka ülke hızla sahneye gelip aynı zaman diliminde bitirip
iniyordu. İki saat gibi bir sürede ‘hızlı bir şekilde’ 35’inci 23
Nisan Uluslararası Çocuk Şenliği bitti. Bu arada bizim tanıdık
ailenin yanına gelen çocuk bu koşuşturma içinde akşam yatağı zor
görmüş. Ülkesine de hasta olarak gitmiş!"
Yazının devamı için tıklayın