SAVAŞIN İKİ YÜZÜ İKİ KANAL: CNN – EL CEZİRE

27 Mart Perşembe... Saat 14.00. Bağdat. CNN’de Bir Amerikan uçağından Kuzey Irak’a inen Amerikan askerlerinin görüntüsü. Aynı saatte El Cezire’de ise Iraklı küçük bir kız çocuğu hastanedeki yatağında kameraya bakıyor.



Aynı savaşın görüntüleri iki farklı televizyon kanalından farklı bir bakış açısıyla dünyaya ulaşıyor. CNN’de teknoloji, strateji ve üç boyutlu haritaları yorumlayan emekli generaller. ‘İliştirilmiş gazeteciler’ sivillerden daha çok ekranda görünüyor. En büyük Arap televizyonu El Cezire’de ise savaş kanlı, kaotik. Askerler tozlu siperlerden ateş açıyor; hastaneler yaralı çocuklarla dolu.



İki televizyon kanalı da Irak’taki savaş alanlarının bilinmeyeninde savaşın algılanmasını sahip oldukları güçle belirliyor. çok önemli bir CNN ‘insani’ haberlerini daha çok savaş esiri Amerikan askerlerinin aileleri üzerine kuruyor. El Cezire savaştaki ölü sayısı hakkında sürekli olarak yeni bilgiler geçiyor. CNN ‘koalisyon güçleri’nden, El Cezire, ‘işgalci Amerikalılar’dan söz ediyor.



CNN izleyicisi, gece kameraları, minyatür kamera gibi son model teknoloji yayınlarını görmek istiyor. İstediğini alıyor da. Bağdat ve Basra sokaklarına girebilen El Cezire seyirciye sokaktan görüntüler ve savaşın Iraklılar üzerindeki etkilerini sunuyor. Sonuçta CNN’in muhabirleri ya Bağdat’tan geri çekilmiş ya da şehirden çıkarılmış.



Yine de her iki kanalın izleyicisi de bir diğeri için propogandaya malzeme olduklarını düşünüyor. Fakat sonuçta ortada ‘ideoloji’den daha fazlası var. İki kanal da piyasanın aşırı rekabetçi ortamında ticari bir iş yürütüyor: Rakiplerini geride bırakmak, izleyicilerini ve dolayısıyla da reklam vereni memnun etmek için çalışıyor.

(Wall Street Journal - Emily Nelson)