2 yıldır Milliyet gazetesinde köşe yazıları kaleme alan Pelin Batu'nun işine son verildi.
Batu, bugün son yazısıyla Milliyet okuyucusuna veda etti.
Yazısında "İşimden de olsam, ölüm tehditleri de alsam, bu kadın düşmanı ülkede ucuz bel altı hakaretlerine de maruz kalsam fark etmez, korkmuyorum. Aksine, bu tahammülsüzlükte müthiş bir özgüvensizlik, bu mütecavizlikte müthiş bir acziyet görüyorum. Medya gaziliğine de soyunacak değilim; ne ilkim, ne sonum, ne de kahraman. Sadece şahidim; öldürülen çocuklara, kine, nefrete, mezhepçiliğe, hırsızlığa. Ülkem faili meçhul, ben mi susacağım?" diye belirten Batu, yola devam edeceğinin de altını çizdi.
İşte, Batu'nun Milliyet'teki son yazısı:
Hasta la Vista
Savaşı’nın yüzüncü yıldönümünde Viyana Senfoni Orkestrası Saray Bosna’da konser veriyor, New York Times’dan Guardian’a dünyanın önde giden bütün gazeteleri birinci sayfalarından savaşın dününü ve bugünü tartışıyor, ne de olsa Ortadoğu kaynıyor, Gertrude Bell hanımefendinin çizdiği haritalar feshediliyor, kelleler uçuşup hilafet ilan ediliyor. Cihan harbinin hesabı belli ki kapanmadı ve biz bu kara batağın tam merkezindeyiz. Ama bakıyorum, ülkemiz karabatağı oynuyor; Çanakkale, Sevres, Sykes Picot, kimin umurunda? Ne de olsa asrın lideri cumhurbaşkanlığı adaylığını açıkladı, el Fatiha.
Bir savaş yazısı
Tam da bunları yazmak için köyden şehre inerken bir telefon geliyor ve Milliyet işime son veriyor. Dolayısıyla, bu okuduğunuz gazetedeki son yazım. Veda yazısında Birinci Dünya Savaşı’nın izdüşümlerini yazamayacağım belki ama bu bir savaş yazısı olacak. Köşe yazısının tamamını okumak için tıklayınız.