Sunucu, köşe yazarı ve oyuncu Defne Samyeli, Milliyet Cadde'deki köşe yazılarına başladı.
Milliyet gazetesinde röportajlarıyla da yer alan Samyeli bugün Cadde'deki ilk yazısıyla okura 'merhaba' dedi.
Samyeli, haftanın 2 günü Cadde'deki köşesinde okuyucuyla buluşacak.
Samyeli'nin Cadde'deki ilk köşe yazısı şu şekilde:
MERHABA...
Bundan böyle haftada iki gün Cadde’deyim... Günlük yaşama, ilişkilere, sosyal olaylara dair notları, söylemek istediklerimi sizlere aktaracağım için de pek mutluyum. Bu köşede olmayacak tek şey ağır siyaset. Onun yeri Milliyet ana gazeteye yapmaya devam ettiğim röportajlar. Pazartesi ve perşembeleri bu köşede buluşmak üzere...
‘İLİŞKİ’DEN SINIFTA KALANLARDAN MISINIZ?
“Hayat bir okulsa, üç önemli dersi var” demişti önemsediğim bir
kitap.
Biri meslek, diğeri sağlık, bir diğeri ise ilişkiler.
Bu derslerin ‘hepsini birden’ geçmezseniz; diğer derslerdeki
notunuz ne olursa olsun, hayattan mezun olamıyorsunuz.
İflah olmayan bir öğrenme ve kişisel gelişim dürtüm olduğu için;
evliliğim bittiğinde hayatımı ölçme-biçme gereği hissetmiştim. 18
yaşından beri çalışıyordum, mesleki grafiğim hep tatmin edici
olmuştu, 36 yıla parlak bir kariyer, iki şahane çocuk, olanca
eğitim, birkaç yabancı dil ve harika dostluklar sığdırmıştım.
Yani ders ders ayırıp bakınca...
Hoca olsam, meslek ve eğitim konularında kendime çok iyi not
verirdim.
Sağlık? Orada da nice sınavdan geçtim, hastalıklar yendim. Sağlık
ve fizik gayet yerinde diyebiliriz.
Peki ya, ilişkiler?
İşte orada baktım ki, kendimi değerlendiremiyorum bile!
23 yaşında evlenmiştim, öncesinde doğru dürüst ilişkim olmadığı
için erkekleri tanımıyordum. Beş uzun yıl kendimden büyüklerin TV
dünyasında tecrübelenmiş olmak, ‘iş kaslarımı’ geliştirmiş ama
ilişkisiz yaşam, beni duygusal olarak 19’larımda bırakmıştı.
Evlilik işine onca yıl emek verdikten sonra insan kendine soruyor
haliyle, ‘nerede yanlış yaptım, neyi göremedim, yoksa evlilik
kurumu mu yanlış’ diye.
Kollar sıvandı, uzman kitaplar hatmedildi. Ardından bekar bir kadın
olarak, kadın ve erkekleri gözlemleme işi başladı, inanın çok
eğlenceliydi.
Bunlara bir de yabancı psikologların online dersleri de eklenince,
kendi çapımda bir yaşam koçu oldum!
Son birkaç yıldır arkadaşlarımı, çocuklarımı, hatta onların
arkadaşlarını dinliyorum; okuyup öğrendiklerimden yola çıkarak
tavsiyelerde bulunuyorum.
Bunları niye anlatıyorum?
Köşe yazısının tamamını okumak için tıklayınız.