AYDIN CANDABAK: MEDYANIN SORUNU PATRONLAR DEĞİL KENDİNİ PATRONDAN ÇOK PATRON GÖREN YÖNETİCİLER

Yaranmaya ne gerek, yararlanmak varken




MİKROFONU elinde bulunduran profesör, 'Evet, ben medyaya düşman gazeteciler yetiştiriyorum' diyordu.
Gerek ses tonu ve gerekse kullandığı kelimelerden, medyaya son derece öfkeli olduğu çok açıktı.

Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi'nin düzenlediği 'Medya ve manipülasyon' konulu sempozyumu izleyenlerin şaşkın bakışları altında, medyanın kendince 'rezilliklerini' anlatırken, kendinden geçmişti:

- Sen kim, medya patronluğu kim?.. Sen git asli işin olan kaportacılığa devam et. Sen ancak kötü bir kaportacı olursun...

*

MEDYADA pek çok şeyin yolunda gitmediği muhakkak.
Sözünü ettiğim sempozyumun yapıldığı dönemde, yani bundan üç yıl öncesinde de gerçek anlamda 'lay lay lom' gazeteciliğinin hakim olduğu ayrı bir gerçek.

Ama herşeye rağmen 'Medya sadece patronunun sesi, yapılan her haber, atılan her manşet sadece ve sadece patronlara hizmet etmek içindir' denirse, orada 'dur' demek gerekir.

Bu ülkede pek çok yolsuzluğu, pek çok arsızlığı, pek çok skandalı ortaya çıkaran, kamuoyuna duyuran da sonuçta bu medya.

Görevi bu ülkeye gazeteci yetiştirmek olan bir kişinin, üstelik profesör ünvanlı birinin aksaklıkları, yanlışları tesbit ederek, çözüm yolları önermesi gerekirken, bütün medyayı aynı kefeye koyup, adını vererek bir medya patronuna akademik eleştiriyle bağdaşmayan, kişisel saldırısı yakışmamıştı.

Öğretim görevlisi, öğrenci, konuk, salonda yüzlerce izleyici bulunuyordu. Doğrusu diğer konuşmacılar da medyayı yerden yere vurmakta yarışmışlardı.

Ve ben, o dönemde lay lay lom gazetecilik anlayışının son kurbanı olduğum halde, söz alıp itiraz etmiştim:

- Sevgili hocalar, üslubunuzu akademik bulmadığımı ve ayıpladığımı belirtmek isterim. Evet, medyanın eksiklerini, yanlışlarını tartışalım, hepsini bir bir ortaya koyalım. Pratiği yaşayan ve yanlışlara karşı çıktığı için gazetecilikten koparılmak istenmiş biri olarak, pek çok konuda düşüncelerimiz örtüşüyor da olabilir. Ama medyaya düşman değil, ilkeli ve gazetecilik doğrularıyla yoğrulmuş adaylar yetiştirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Medyanın patron değil, editoryal bağımsızlık sorunu var. Medyanın sorunu patronlar değil, kendisini patrondan fazla patron gören yöneticilerdir.
Bunlar sadece okuyucu veya izleyicilerini değil, patronlarını da yanıltıyorlar.

Bu konudaki örnekler çok açık. Bakın biri patronunu demir parmaklıklar arkasına gönderdi. Diğeri de patronunu bataklığa sürüklüyor.

Bunları artık gazeteci olarak görürseniz, yanlış yaparsınız. Siz sevgili hocalar, gazeteci yetiştiren akademisyenler, patronları hedef gösterip, kaportacı diye aşağılamak yerine, gazeteciliklerini, editoryal bağımsızlık ilkesini unutup, patronlarından fazla patron kesilenleri irdeleyin. Asıl hedefiniz, o omurgasızlar olmalı.

Unutmayın, herşeye rağmen bu medya ile karanlıklar aydınlanacak.

*

ŞİMDİ hatırlıyorum. O gün salonda Ali Atıf Bir Hoca da vardı. Televizyon reytinglerini ölçen AGB kontenjanından, gazeteye reklam analizleri yapmaya başlamıştı. Daha çok yeniydi. O yüzden olsa gerek, kaportacı sataşmalarına da, benim patron gazeteciler değerlendirmeme de karışmamayı tercih etmişti.
Genel yayın yönetmenini göklere çıkardığı, kendisine sütun açılmasını sağlayan patroniçesini bir satırla da olsa anmayı ihmal etmediği son derece duygusal dünkü yazısını okuyunca, 'Bravo Atıf Hoca, delikanlılık işte böyle olur' dedim kendi kendime.
Yazının sonuna 'yaranmak için yazmadığını' not etme gereğini hissetmiş nedense.

Durum o kadar açık ki, o nota hiç gerek yoktu halbuki...

Ne dersin, karşı sınıfın hocası?.




NOKTA....Üniversiteler ne düşman ne de yağcı yetiştirsin!