Yeni Şafak'tan İbrahim Karagül, Ali Bayramoğlu; Zaman'danMümtazer Türköne, Bülent Korucu, Şahin Alpay; Star'dan Fehmi Koru, Sedat Laçiner; Cumhuriyet'ten Bekir Coşkun; Vatan'dan Ruşen Çakır, Mustafa Mutlu; ve Milli Gazete'den Mehmet Şevki Eygi'nin yazıları şöyle:
Fehmi Koru – Star
Ok yaydan çıktı, ama kim çıkardı oku yaydan?
İktidar partisinin yıllarca savunduğu ve başarılı örneklerini zaman zaman verdiği ‘katılımcı demokrasi’nin de gereği zaten bu değil midir? “Sizin iyiliğinizi düşünüp kararı ben veriyorum, uyun” demek de bir yöntem; ancak bugünün insanları “Bizi de ilgilendiren konularda karar vermeden önce bizimle danışılmalı” diye düşünüyor. Bunda ne mahzur var?
Danış, yine doğru olduğuna inandığını yap; ama önce mutlaka danış...
Uzun yılların gözlemine dayanan bir tespitim var: Bireyleri hareketli bir kitle haline dönüştürmek ve sokağa dökmek kolaydır da sokağa çıkmış kitleleri yeniden evlerine döndürmek bayağı zordur; meydana gitmese, gidemese bile aklı orada olacaktır. Bir kere o insanların neden sokağa çıktığını anlayacak ve endişelerini ortadan kaldıracaksınız; sonra da endişelerinin depreşmesini önleyecek tarzda davranacaksınız. Söylem ve davranışınız birbiriyle uyumlu olacak.
(Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Sedat Laçiner – Star
Türk baharı yaratma çabası
Sorun ağaç değil
Gösterilerde gerekçe olarak ‘sökülen ağaçlar’ gösterilse de olayın çevre ile zerre ilgisi yoktur. Mesele Hükümet karşıtı gruplarda biriken ve patlama noktasına gelen kendisini ifade edememe duygusudur. Ne yazık ki bu tepkide haklılık payı da vardır. Hükümet, artık ‘kendisini seçenlerin hükümeti’ olduğu söylemini terk etmelidir.
(Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Bekir Coşkun – Cumhuriyet
Medya
Bu olanlardan en az iktidar kadar sorumlusun
medya...
Üç maymun oluşun...
Yalakalığın...
İkiyüzlülüğün...
Gidip iktidarın yanaşması olman yüzünden, giderek daralan
yüreklerin meydanlarda patlamasıdır bu olanlar...
(Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Ruşen Çakır – Vatan
Son 10 yılın en büyük krizi
İçinden geçtiğimiz sürecin önemi, son 10 yılda siyasi istikrarın
belki de ilk kez bu kadar risk altında olmasıdır. Ancak Başbakan bu
gerçeği ya görmüyor ya da görmek istemiyor. Bir yandan “herkesin
başbakanıyım” deyip diğer yandan sokağa dökülen insanları “aşırı
uç”, “çapulcu” gibi yaftalarla aşağılıyor, iç ve dış bazı
(belirsiz) odakların basit birer piyonu olarak göstermeye
çalışıyor. Onun bu yangına körükle giden tutumu, devlet içinde,
başta Cumhurbaşkanı Abdullah Gül olmak üzere, ortamı yumuşatmak
isteyen isimlerin çabalarını da büyük ölçüde etkisizleştiriyor.
(Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
İbrahim Karagül – Yeni Şafak
Taksim, mezhep, kardeş kavgası..
Bazı gazeteciler militanlaştı, örgüt yönetir oldu. Bazı sanatçılar ellerinden gelse bütün İstanbul'u ateşe verecek hale geldi. Atılan adımların, söylenen sözlerin sokaklarda nasıl yankılandığını, Türkiye genelinde nasıl bir infiale neden olacağını düşünen neredeyse kalmadı.
Yarın insanlar sokakta birbirini öldürmeye başlarsa bu insanlar sorumluluğu nasıl kaldıracak, kimse bunu sormuyor. Olay, gidişat oraya doğru, görmüyor musunuz? (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Mümtazer Türköne - Zaman
Öfke yönetimi
Bu hesap doğru okunmalı. Başbakan toplumu kutuplaştırıyor. Suadiye örneği ile “Yıllar boyu bu ülkede ezilenler bizim gibiler oldu” diyerek “biz ve siz” dikotomisi oluşturuyor. Sessiz çoğunluğu devreye sokuyor ve protestocuların karşısına yerleştiriyor ve dengeyi kuruyor. “Başbakan, sadece kendisine oy verenlerin değil bu ülkenin tamamının başbakanı değil mi?” diye itiraz etme hakkınız elbette var.
Başbakan öfkeyi, inatlaşmayı ve kutuplaştırmayı bir siyaset tekniği olarak kullanıyor. Doğru mu? Yanlış. Başarılı mı? Evet. (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Bülent Korucu – Zaman
Taksim’den arta kalanlar
‘İnsanın en zayıf anı, kendini yenilmez zannettiği zamandır’ diye bir söz var. Yenilmezlik duygusu, rakibi analiz etmeyi ve hamleleri üzerine düşünmeyi engeller. AK Parti hükümeti, biraz bu duyguya kapıldı. İktidar değil, sadece siyasî parti olsa umursamayabilirdik. Hataların faturasını millet ödeyeceği için uyarmak zorundayız. Aynı çukura muhalefetin düşme ihtimali de yüksek. Hükümeti yıkabilecekleri, devrim yapabilecekleri zehabına kapılıyorlar. Oysa Türkiye, ne Tunus ne de Mısır. Zamana yayılan ve şiddeti dışlayan çizgiyi yakalayabilseler daha yıpratıcı ve sonuç alıcı olurlardı. İki günde hükümeti devirebilme ham hayali ve halka zarar veren şiddet, balonun havasını boşalttı. Ancak bundan hareketle AK Parti’nin oy oranı yüzde 60’lara çıkıyor diye gaz verenler de doğru yapmıyor. AK Parti bir kitle partisi, ideolojik hareket değil. Yüzde 50’ye kemik oy denilemez. Kaos ve onun tetikleyeceği ekonomik kayıplar merkez seçmenini ürkütür. Gerilim merkezdeki seçmenin kâbusudur. Şu anda en tehlikeli gaz, hükümete bu yönde verilecek gazdır. (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Şahin Alpay – Zaman
Bu germe ve kutuplaştırma hayra alamet değil
AKP’nin sorumlu isimlerinin artık seslerini yükseltip, yorgunluk işaretleri veren Başbakan’ı toplumu germekten, kutuplaştırmaktan kaçınması gerektiği konusunda uyarmak zorunda. En büyük tehlike, barış sürecini akamete uğratma, askerî vesayeti geri getirme çabasında olan çevrelerin, iktidarın keyfileşme ve otoriterleşme eğilimlerini fırsat bilmeleri. Anlaşılmaz olan, Sayın Başbakan’ın büyük bir iç barış inisiyatifine öncülük ederken, barış sürecinin dostlarını olabildiğince birleştirme, düşmanlarını olabildiğince tecrit politikası uygulaması gerekirken, bunun tam tersini yapıyor olması. Hayret doğrusu. (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Mustafa Mutlu – Vatan
Günde 747 bin ağaç!
Lütfen elinize cep telefonunuzu alın ve hesap makinesi işlevini
açın... Çünkü birlikte bazı işlemler yapacağız...
Hazırsanız başlayalım:
11 yılda kaç gün var?
Çarpın 365’i 11’le... 4 bin 015 buldunuz değil mi? Şimdi 3 milyarı,
4 bin 015’e bölün:
747 bin 198! (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Ali Bayramoğlu – Yeni Şafak
Büyüyen çığ ve Taksim'in neresindeyiz?
Eylemlerin hedefinde siyasi iktidar var.
Ne var ki kendi ayağına ateş eden yine siyasi iktidar…
Zira bu krizi üreten, daha doğrusu tetiği çeken, dilde ve tavırda 'meşruiyet eksikliği' meselesi üzerinden hükümet ve başbakandır.
Şimdi dindirecek olan da her şeyden önce üslup değişikliğiyle O'dur… (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)
Mehmet Şevki Eygi – Milli Gazete
Bunlar darbe denemeleridir
Son olup bitenler birkaç ağacın kesilmesini, bir parka tarihî eski bir binanın yapılmak istenmesini protesto hareketi değildir; seçimle gelmiş iktidarı sokak kargaşaları ile devirme ve ülkeyi yeni bir darbe felaketine uğratmak denemesidir. (Yazının tamamını okumak için tıklayınız)