Masabumi Hosono, Japonya Ulaştırma Bakanlığı'nda demiryolları biriminde müdür olarak çalışıyordu. İyi derecede Rusça bilmesi nedeniyle demiryolu sistemini incelemesi için Rusya'ya gönderilmişti.
Rusya'da iki yıl kaldıktan sonra Londra'ya, oradan da Southampton'a giden Hosono, 15 Nisan 1912 gecesi kendi gibi diğer talihsiz yolcularla birlikte Titanik'e bindi. Herkesin bildiği üzere o gece gemi buzdağına çarptı ve yavaşça batmaya başladı.
Bütün yolcular panik içinde hayatları için mücadele etmeye çalıştı. Gemi batmak üzereyken Hosono bir kamarot tarafından uyarılınca hızlıca güverteye çıktı.
Yaşadıklarını, "Havaya durmaksızın işaret fişekleri atılıyordu. Korkunç mavi ışıklar ve sesler tek kelimeyle dehşet vericiydi. İçimdeki mutlak dehşet ve ıssızlık hissini hiçbir şekilde yok edemiyordum" diyerek anlatan Hosono, o an neredeyse hayatta kalma mücadelesinden vazgeçecekti.
"Bir Japon olarak, geride utanç verici hiçbir şey bırakmamaya karar verdim ve kendimi ölüme telaşsız bir şekilde hazırlamaya çalıştım" diyen Hosono, tam her şeyi bırakacağı anda karısı ve çocukları göz önüne geldi ve onları bir daha görememe düşüncesi ağır gelirken hızlı bir şekilde bu kararından geri döndü.
Hızla kurtulmak için yeni yollar aramaya başladı. Tam o esnada filikaları yükleyen bir subayın "İki kişilik yer var" dediğini duydu. Subayı takip eden Hosono filikaya binmeyi başarmıştı. Filikaya bindikten sonra etrafta olan bitenlerin biraz daha farkına varan Hosono, o anları şöyle anlattı:
